Waarom zien we zo weinig Helleborus orientalis hybride in zuiver wit? Het lijkt wel of hij van de aardbodem verdwenen is. Toch is deze plant verreweg de sterkste, taaiste, kleurrijkste en de meest langlevende van alle Helleborus. Een voorjaarsbloeiend juweel voor tuin en park.
We raken overspoeld met hybriden tussen Helleborus niger, H. argutifolius en H. lividus. In tuincentra, supermarkten en zelfs benzinepompen worden de planten voor een habbekrats aangeboden. Deze groep is heel gemakkelijk uit weefselkweek (meristeemcultuur) te kweken. Als men de afgeharde planten in mei oppot, heeft men rond kersttijd een leverbare, bloeiende plant.
Op zich is er niets mis mee, maar de herkomst van H. argutifolius uit Corsica en H. lividus uit Majorca duidt op een mindere winter-hardheid. Dat merkten we twee jaar geleden, toen veel planten het loodje legden. De echte H. niger is ook in één jaar tijd tot een bloeiende plant te kweken. Prachtig om te zien, maar in de tuin is hij kies-keurig en leeft hij meestal niet lang.
