Langzaamaan winnen botanische soorten Helleborus aan populariteit, zowel bij de liefhebber als bij de betere vasteplantenkweker. De charme van deze veelal gemakkelijke tuinplanten zit in de eenvoud en zuiverheid van bloemkleur en bladvorm.
Meestal gaat bij Helleborus de aandacht uit naar de commerciële varianten zoals Helleborus orientalis-hybriden (H. x hybridus) en H. niger (onder andere in TenL 4, 2010, pagina’s 10-13). De botanische soorten zijn minder bekend, maar met hun subtiele vormen en kleuren zeer de moeite waard.
Over het aantal soorten bestaat nog heel wat discussie. Er is natuurlijk altijd het verschil tussen ’splitters’, zijnde botanici die bij elk miniem verschil een nieuwe soort zien, en ’lumpers’, die liever grotere, meer omvattende soorten definiëren. Maar ook het feit dat de herkomstgebieden vaak overlappen, maakt de zaak ingewikkeld. In de toekomst zullen DNA-analyse en fylogenetica meer inzicht brengen, maar tot dan hanteren we de definitie van de verschillende soorten zoals ze door de meeste botanici en kwekers wordt gebruikt.
