Na de Handleiding De Levende Tuin en Het Levende Gebouw bracht de VHG afgelopen najaar de Handleiding De Levende Openbare Ruimte uit. In een tijd waarin er meer woningen én meer groen in de stad moeten komen, is het vooral zoeken naar manieren hoe je functies van groen het slimste kunt stapelen.
Wie de afgelopen jaren bij een presentatie van VHG-directeur Egbert Roozen is geweest, heeft ze vast al eens gezien; de handleidingen ’De Levende Tuin’, ’Het Levende Gebouw’ en sinds oktober vorig jaar ook ’De Levende Openbare Ruimte’. Het zijn belangrijke dragers van de VHG-boodschap dat een integrale benadering van groen van het grootste belang is. Niet alleen voor de sector, maar voor de hele maatschappij. Door de coronacrisis kregen veel mensen weer meer waardering voor het openbaar groen. En groen had de wind toch al behoorlijk in de zeilen door de nieuwe rollen als verzachter van de effecten van klimaatverandering, drager van biodiversiteit, geluidsdemper, verbeteraar van de luchtkwaliteit en focuspunt van sociale cohesie.
