Op rozen komen verschillende soorten bladluizen voor, de meest voorkomende is de gewone rozenluis. Deze bladluis kan dichte kolonies vormen op jonge bladeren en bloemknoppen. Hun zuigactiviteit kan de groei verminderen en minder mooie bloemen tot gevolg hebben.
De gewone rozenluis Macrosiphum rosae is een van de meest voorkomende en schadelijkste luizensoorten op roos. De ongevleugelde vrouwtjes hebben een groen, roze of roodbruin spoelvormig lichaam met een lengte van circa 2-4 mm. De poten en voelsprieten zijn opvallend lang en bleekgroen met zwart gekleurd. Op het achterlijf zijn twee, naar achteren gerichte zwarte buisjes te zien. Dit zijn de sifons, waaruit een alarmferomoon wordt afgescheiden ter verdediging tegen vijanden en als waarschuwing naar soortgenoten. Na verloop van tijd ontstaan in de kolonie 2-3 mm grote gevleugelde vrouwtjes met een groen of bruinroze lichaam met zwarte stipjes aan beide zijden.
