Kennis van streekeigen manieren van heggen vlechten is zeldzaam. Op basis van historische bronnen reconstrueerde heggenkenner Marius Grutters de Karthuizer-methode van heggen vlechten, die werd toegepast in het Groene Woud. Onlangs vlochten vrijwilligers op deze manier een nieuwe heg.
Vlechtheggen behoorden lange tijd tot de meest bepalende elementen in het Nederlandse landschap. Al in Romeinse teksten worden de heggen in onze contreien genoemd. Caesar beklaagde zich erover dat de dichte doornige hagen een nauwelijks te nemen horde vormden voor zijn cavalerie.
De heggen, bij voorkeur van stekelige struiken zoals meidoorns gemaakt, dienden als omheining om het vee binnen de weide te houden of juist om vee en wild buiten de akkers te houden. De vlechtheggen zijn na de tweede wereldoorlog massaal uit het Nederlandse landschap verdwenen. De belangrijkste redenen zijn efficiency- en schaalvergroting in de landbouw, ruilverkaveling en de introductie van prikkeldraad.
