Hepatica nobilis oftewel leverbloempjes worden door hoveniers maar zelden gebruikt, laat staan in het openbaar groen. Ze staan bekend als kieskeurige planten die snel verdwijnen. Minder bekend is dat de forsere Roemeense soort, Hepatica transsylvanica, bijna alle schaduwrijke standplaatsen voor lief neemt en zelfs uitbreidingsdrang heeft.
Hepatica nobilis is een mag de bekendste leverbloem zijn, er is een robuustere soort die veel sneller groeit en veel minder eisen aan de standplaats stelt en dat is H. transsylvanica.
De twee soorten zijn uiterst gemakkelijk van elkaar te onderscheiden. Terwijl H. nobilis duidelijk drielobbig blad heeft, is dat van H. transsylvanica vijflobbig en behaard. Bovendien bloeit ze vaak vroeger met grote tot vijf cm grote bloemen. Tenslotte vormen de planten rhizomen zoals we die bijvoorbeeld bij Epimedium kennen. Hierdoor worden snel brede pollen gevormd. Hoewel er bijna uitsluitend blauwbloeiende planten in het wild groeien, zijn er ook roze- en witbloeiende planten in cultuur.