De zoektocht naar een geschikt materiaal voor de nieuwe hoofdroute voor de Utrechtse Hortus stelde hortulanus Gerard van Buiten voor verschillende afwegingen. Duurzaamheid was daarbij steeds een belangrijk aspect, maar blijkt soms een ongrijpbaar begrip. Tot eigen verrassing kwam de Utrechtse Hortus uit op ter plaatse gestort duurzaam beton.
De Botanische Tuinen van de Universiteit Utrecht vormen met 9 ha tuin het groene hart van het Utrecht Science Park. Studenten, medewerkers en bezoekers uit binnen- en buitenland komen hier graag: in ruim twintig jaar tijd groeide het bezoekersaantal van 35.000 tot 175.000 per jaar. Deze groei, de wens om jaarrond open te gaan, toegenomen mechanisatie en de veranderingen op het gebied van onkruidbestrijding op verhardingen maakten het noodzakelijk de centrale hoofdroute te vernieuwen.
De bestaande route was in de loop van de jaren min of meer ’natuurlijk’ gegroeid; bij uitbreiding van de tuin werd ook de route uitgebreid. Dat resulteerde in een pad dat bestond uit betonklinkers, schelpen en grindtegels.
