Uitbundige bloeiers voor een droge zonnige plek; dat zijn de leden van de zonneroosjesfamilie. Met de zomer van 2018 vers in het geheugen is het tijd om onze beplantingen aan te passen aan de standplaats: deze planten bakken graag in de zon op de echt droge plekken.
Hoewel zonneroosjes (Helianthemum spp.) al heel lang als sierplant worden gebruikt en er volop keuze is uit allerlei cultuurvariëteiten, worden ze niet veel gebruikt. En dat is raar, want het zijn keurige, wintergroene halfheestertjes die van juni tot in augustus kunnen bloeien. Prima bruikbaar in de wat kleinere tuin, waar ze in de zomer volop kleur en in de winter structuur geven. Ze houden van een droge, hete plek in de volle zon en stellen een kalkrijke bodem op prijs. Knip ze na de hoofdbloei lekker terug; daardoor blijven ze vitaal en geven ze vaak nog een rijke nabloei.
Rotsrozen (Cistus spp.) zijn daarentegen momenteel behoorlijk populair; de rijke bloei met grote roze of witte bloemen valt in de voorzomer, houdt wekenlang aan en is bijzonder spectaculair. Ze hebben als nadeel dat ze minder winterhard zijn; hier is een droge standplaats – ook in de winter - nog belangrijker. Plant ze in de voorzomer, zodat ze goed vast staan voor het winter wordt. Ook hiervan zijn veel soorten en cultuurvariëteiten in omloop; leuke wintergroene heestertjes die afhankelijk van de soort zo’n 60 tot 150 cm hoog kunnen worden. Ze hebben er een hekel aan sterk teruggesnoeid te worden; snoei dus regelmatig toppen terug om de struiken wat compacter te houden.
