De naam zegt het eigenlijk al: steenbreek groeit van nature op rotsen of stenige grond. De meeste soorten tenminste. In dit artikel vind je een leuke variatie aan soorten voor een min of meer beschaduwde plek.
Veel Saxifraga soorten houden van een zonnige, droge standplaats, maar er zijn ook meer dan genoeg soorten die liever een koele, vochtige bodem hebben en prima (half)schaduw verdragen. Soorten als mossteenbreek en schildersverdriet zijn al oeroude tuinplanten; in bloei erg leuk, de rest van het jaar zeer bescheiden en daardoor vaak gedegradeerd tot ’randjesplant’. Samen met de andere hier beschreven soorten verdienen ze een meer verfijnde rol in de tuin.
Sommige schaduwsoorten groeien van nature op beschaduwde rotsen, andere langs beken of op de bosbodem, en weer anderen op toendra-achtige, stenige vlakten. Ze zijn zeer winterhard en op een vochthoudende, doorlatende grond groeien ze probleemloos. De meeste soorten zijn leuke bodembedekkers die een wintergroene mat combineren met massa's witte of roze bloemetjes in het voorjaar. Groeiend over een muurtje of boomstronken geven ze raffinement aan beschaduwde hoekjes in de tuin. Ze kennen eigenlijk maar twee plagen. Merels kunnen flink huishouden als ze op zoek zijn naar allerlei kleine diertjes die in de kussens en matten leven. Een van die diertjes vormt de andere plaag; larven van lapsnuitkevers kunnen voor flinke schade zorgen door de wortels af te vreten.
