Helleborus foetidus trekt zich er niets van aan of het nu mild of juist heel koud is in de winter. Elke jaar begint de plant al in november te knoppen om vervolgens een hele winter lang zijn groene bloemen tentoon te spreiden. Dit gaat soms door tot eind maart, waarna de plant als het ware onzichtbaar in het zaad schiet. Het is een lange bloeier die nog steeds niet voldoende gewaardeerd wordt. Wellicht door zijn eigengereide gedrag.
Te midden van de bekende Helleborus-soorten als de witte Helleborus niger en de veelkleurige Helleborus orientalis-hybriden staat het stinkend nieskruid bescheiden zijn mannetje. Terwijl er met de hiervoor genoemde soorten volop gekruist wordt om nog mooiere vormen te kweken, is de H. foetidus zichzelf gebleven. Hij staat botanisch gezien heel apart in dit plantengeslacht. Toch is er in de jaren ’30 van de vorige eeuw een kruising met H. niger gemaakt, genaamd H. x nigrifoet. Deze is verdwenen en onlangs dook de kruising weer op onder de naam H. x sahinii ’Winterbells’. Bij tuincentra kom je ze nu veel tegen.
