Buitenplaats Huis Landfort in het Gelderse Megchelen wordt steeds meer in oude luister hersteld. Daarbij past ook de aanplant van een uitgebreid palet aan stinzenplanten. Of deze er in vroeger tijden ook gestaan hebben, is niet zeker maar wel aannemelijk. Dat het park er met de voorjaarsbloeiers een fraaie trekpleister bij krijgt, lijdt geen twijfel.
Van Huis Landfort in het Gelderse Megchelen, met in de nabijheid de Oude IJssel die de natuurlijke grens tussen Nederland en Duitsland vormt, is niet zeker of er vroeger ook stinzenplanten hebben gestaan, maar het vermoeden bestaat van wel. De vijftiende eeuwse buitenplaats kwam in 1823 in handen van Johan Albert Luyken. Deze Duits/Amsterdamse medicus en botanicus verzamelde exotische planten en bezat een bibliotheek vol herbaria en botanische boeken.
Met de aanstelling van landschapsarchitect Johan David Zocher jr, tevens eigenaar van kwekerij Bloemenrijk te Haarlem, is het nóg aannemelijker dat de slingerpaden door het park, de meanderende beek en bolvormige gazons in landschapsstijl werden gesierd met soorten als het Haarlems klokkenspel. Aanwijzingen hiervoor zijn niet te vinden in het beplantingsplan, maar wel in catalogi van de kwekerij, waar vanaf 1830 onder de categorie ’fraai bloeiende vaste planten voor de open grond’ onder andere Campanula latifolia, Helleborus viridis en Saxifraga granulata worden genoemd. Ook verschillende bloembollen, zoals Anemone nemorosa, Galanthus nivalis en Scilla siberica zijn terug te vinden in de papieren.