Een tuin is zoveel meer dan dat lapje grond voor of achter onze huizen, dat hoef ik hier niet te vertellen, maar toch. Vaak is een van de voornaamste vragen bij een tuinontwerp om deze onderhoudsarm of zelfs -vrij te maken. Een totaal onwenselijke opgave, want dat levert ongeïnspireerde, dode ruimtes op.
Compleet dichtgestraat, verstikt in kunstgras. Doodstil, ontdaan van alle leven. In Nederland lijkt onze waardering voor tuinen vaak afhankelijk van hoeveel we al dan niet in de tuin moeten doen. Terwijl tuinen een toevluchtsoord kunnen zijn voor mens, dier en plant. Groene tuinen vormen een bron van ontspanning en hebben veelal een positief effect op onze gemoedstoestand.
We zijn vaak zo gefocust op een nette tuin, dat we vergeten dat ze geen perfect gazon of strakgesnoeide heg hoeven te hebben om betekenisvol te zijn. Het mooiste aan een tuin is juist dat het mag groeien, dat het leeft. Het gezang van vogels, de geur van al wat groeit en bloeit. Of het eenvoudige genot van wroeten in de aarde. Het zijn deze handelingen die ons verbinden met de natuur en onszelf.