Ik schrik erg van alle kritiek die ik verneem sinds de Floriade in Almere door Koning Willem-Alexander werd geopend. Columnisten, tv-programma’s en kranten buitelen over elkaar heen in het zoeken naar superlatieven om de Floriade af te zeiken.
Veel kale plekken in bouwput Floriade’, kopte het NRC. In dezelfde krant omschrijft columnist Bernard Hulsman het park als een ’overmaats volkstuinencomplex’ met veel kale veldjes en raadselachtige bouwsels. De Volkskrant vraagt zich af of dit de laatste Floriade moet zijn.
Arjan Lubach maakte in zijn avondshow de wereldtuinbouwtentoonstelling belachelijk. „Een levend laboratorium met voorbeelden uit de tuinbouw? Oké, laat maar zitten.” Hij voegde er nog wel iets positiefs aan toe: „Leuk dat je vanuit de kabelbaan de auto’s kunt zien die onderweg zijn naar de Efteling.”
In hun podcast ’Weer een dag’ lieten Marcel van Roosmalen en Gijs Groenteman van de Floriade niet veel heel. Ze spreken over ’iets uit de tijd van Jan Terlouw’, een ’hele slechte openingsceremonie’, een ’lege akker’ en ’slechte reclame’.
Inmiddels hebben horden toeristen zich op eenzelfde negatieve manier uitgelaten op onder meer Tripadvisor en Google. De kritieken worden veelal ondersteund met foto’s van lege plantvakken, bouwvakkers die nog aan het klussen zijn en rondslingerend bouwmateriaal.
Er is dus alle reden om de Floriade in Almere te gaan bezoeken. Persoonlijk verheug ik me daarop: ik vond tot op heden elke Floriade inspirerend. De Floriade in Venlo, voor mij om de hoek, bezocht ik zeker een keer of tien. Nu al afzeiken? Nee, daar is het voor mij nog te vroeg voor. Eerst maar eens met eigen ogen aanschouwen. Het tienjaarlijkse Floriade-uitje met oud-studiegenoten staat in elk geval al op het programma.
