Iedereen hier beseft hopelijk met mij dat het Antropoceen, het tijdperk waarin wij zijn opgegroeid, zijn beste tijd heeft gehad. Deze mens die zichzelf boven en buiten de natuur heeft gezet, is bezig met een grote vernietiging.
Er kan hoop geput worden uit het feit dat het volgende tijdperk het Symbioceen is. Een tijdperk waarin mens, natuur en techniek in symbiose leven, volgens Glenn Albrecht. De mens mag leren ván, en samenwerken mét de natuur. Een onderdeel daarvan is het besef dat de natuur enorm rijk geschakeerd en uitgebreid is. Er is geen vorm, type of uitzondering op de regel die niet bestaat.
Het nadeel is dat wij niet met dat besef groot zijn geworden. Ons is geleerd dat de natuur in te delen is met behulp van harde criteria. Het is een boom óf een plant. Iets is onderdeel van de flora óf de fauna. Het is een individu óf een groep. Het is óf een man óf een vrouw. Maar wacht, er worden ook mensen en dieren geboren met beide geslachtskenmerken. Er zijn wezens zoals paardenbloemen die doen aan apomixie (je mag zelf opzoeken wat dat is).
