Glyfosaat in oppervlaktewater komt mogelijk niet alleen uit de landbouw, maar ook uit wasmiddelen. Dat concluderen onderzoekers aan de Duitse Universiteit van Tübingen.
De reducties van glyfosaatgebruik in landbouw en groenvoorziening afgelopen jaren heeft niet geleid tot een merkbare afname van de stof in het milieu. In rivieren wordt in de zomer een piekbelasting gevonden van aminomethylfosfonzuur (oftewel AMPA), het omzettingsproduct van glyfosaat. In de winter ligt de gevonden concentraties veel lager. Als de landbouw de belangrijkste veroorzaker zou zijn, dan zouden er met name in de lente en herfst verhoogde concentraties moeten worden gevonden. Reden voor organisaties uit Duitsland, Nederland en Zweden om hier onderzoek naar te doen.
Er werd een grote meta-analyse van Europese en Amerikaanse data van waterbeschermingsinstanties uitgevoerd. Professor Carolin Huhn en collega’s concluderen daaruit dat een andere bron decennialang over het hoofd is gezien, namelijk bepaalde fosfonaten die in wasmiddelen zitten. „In het slib van rioolwaterzuiveringsinstallaties worden die omgezet in aminomethylfosfonzuur, dezelfde omzettingsstof als glyfosaat”, aldus Professor Huhn in wetenschapsnieuwssite Scientias.
