Voedselbossen schieten als paddenstoelen uit de grond. Ze appelleren aan tal van groene idealen. Maar veel producten uit voedselbossen zijn helemaal niet gangbaar in de Nederlandse keuken. Wie zitten er eigenlijk te wachten op al die mispels, Szechuanpepers en schijnaugurken die uit zo’n bos komen?
Als ze zeggen dat je er thee van kunt zetten moet je altijd oppassen, dan is het meestal niet lekker”, zegt Maarten Schrama van Voedselbos Haarzuilens in Utrecht half serieus. „Het is belangrijk dat de producten uit een voedselbos niet alleen eetbaar zijn, maar ook genietbaar.”
Het is een thema dat Schrama aan het hart gaat. Het bos moet ook wel echt gegeten worden. In Tuin en Landschap 22 van 2020 stond een artikel over het project ’Meet je voedselbosoogst’. Hierbij gaat het om de oogst in brede zin; naast voedsel ook opbrengsten van excursies en andere bijverdiensten, de opslag van CO2, biodiversiteit, en bodemverbetering. Schrama: „Dat is allemaal heel belangrijk, maar het voedselbos moet uiteindelijk wel kunnen draaien op de productie. Het moet niet zo zijn dat je tot in lengte van jaren leeft van het geven van cursussen en rondleidingen.”