Mensen met snoeischaren, spades en zelfs een bijl staan voor de hekken van de vervallen seniorenwoningen in het Gelderse Drempt. Geduldig luisteren ze naar de drie witte hesjes voor zich. „Deze huizen gaan weg, maar het is zonde als al het groen hier wordt platgetrapt of in de container belandt. Dus alles wat in de tuinen staat, mag je meenemen.”
Aan het woord is struikrover Carmen Molenaar. „We hebben zelfs een graafmachine, dus ook de grote planten kunnen mee voor een tweede leven.” Kort daarop waaiert de groep uit over de voor- en achtertuinen.
In een van de lege woningen is Molenaar druk met het zetten van koffie voor alle rovers. „Ik zit er nog niet zo lang bij, pas een jaar. Het is een hele leuke club mensen, veel positieve energie. We hebben het afgelopen jaar allemaal deelgenomen aan de Struikroven Academy.” Ze lacht bij het zien van mijn verbaasde gezicht. „Je moet weten hoe je een community opbouwt, enige plantenkennis hebben, contact met organisaties leggen, er komt best veel bij kijken. Zo willen we binnen de Achterhoek een Roverspact sluiten. Dat houdt in dat Struikroven een vast onderdeel wordt van elk renovatie- en sloopproject. Dit soort projecten geven voor omwonenden overlast en op deze manier kun je ook iets terugdoen.”
