In de zestiende eeuw komen uit Turkije de eerste tulpensoorten naar de Nederlanden. Al snel ontstaat door veredeling een explosie aan kleuren en vormen. Natuurlijk ligt aan elk siergewas een of meer soorten uit de natuur ten grondslag, maar bij de tulp duurt het nog drie eeuwen na de introductie voordat er een goed beeld van de botanische tulpen ontstaat.
Slechts drie soorten tulpen zijn al vanaf eind zestiende eeuw bekend. De oudste is Tulipa sylvestris, die midden zestiende eeuw vanuit Italië en Frankrijk in de Nederlanden terechtkomt en aanvankelijk de naam Tulipa minor krijgt. Het is een van de meest iconische stinzenplanten in Nederland geworden. De tweede is een tulp die we nu kennen als Tulipa bakeri, maar toentertijd werd aangeduid als de tulp van Candiën, ofwel Kreta. En de derde is een tulp die door Clusius als Tulipa persica wordt beschreven en tegenwoordig zijn naam draagt: Tulipa clusiana.
